Op weg naar duurzaam verbeteren in de langdurige zorg?

Samenvatting

Het nationaal verbeterprogramma Zorg voor Beter beoogt een duurzame kwaliteitsverbetering in de langdurige zorg die verspreid kan worden binnen en buiten de deelnemende instellingen. Het evaluatieonderzoek richt zich op de vraag welke condities op programma- en organisatieniveau aanwezig moeten zijn om op de korte termijn tot effectieve kwaliteitsverbetering te komen en om deze resultaten en nieuwe werkwijzen ook vast te houden en te verspreiden. De korte termijn resultaten van de verbetertrajecten blijken veelal positief te zijn. De projectspecifieke doelstellingen worden echter niet altijd door de beoogde 70% van de teams behaald en er is grote variatie tussen teams en trajecten. De mate van evidentie van effectiviteit van interventies kan bijdragen aan het meetbaar maken van resultaten en het formuleren van haalbare en uitdagende doelstellingen, maar blijkt niet doorslaggevend te zijn voor de effectiviteit van een verbetertraject. Observaties binnen de trajecten Decubitus en Eten en Drinken laten zien dat de organisatorische context waarbinnen een verbeterteam tot kwaliteitsverbetering moet komen essentieel is. Om te leren wat duurzaam verbeteren betekent, zijn beschrijvingen van wat er op de werkvloer plaatsvindt noodzakelijk.

Abstract

Towards sustainable improvement in longterm care? Intermediate results of the Care for Better quality improvement collaborative

The nationwide quality improvement collaborative Care for Better aims at stimulating sustainable quality improvement that can be spread within longterm care. The evaluation study focuses on providing a better understanding of which conditions on the program and organisational level should be present to realise not only short term improvements in quality of care, but also to sustain and spread results and new working methods. With respect to the results on short term, the overall results of the improvement trajectories are positive. However, projectspecific goals are not always realised by 70% of the teams, as was aimed for, and large variation exists between teams and trajectories. The evidence base of effectiveness of interventions may support in making results measurable and formulating achievable and challenging goals. This is, however, no precondition for an effective improvement project. Our observations within the pressure ulcers and eating and drinking trajectories show that the organisational context within which improvement teams have to realise improvements in quality of care are important. To learn about sustainability real life descriptions of the improvement practices are necessary.