6 Chlamydia in het urogenitale gebied

Samenvatting

Chlamydia in het urogenitale gebied (Chlamydia tractus urogenitale) is de meest voorkomende soa(Seksueel Overdraagbare Aandoening) in Nederland.

met dank aan: LCI-protocol infectieziekten, richtlijn NVDV en soaaids-professionals.nl

Appendices

Adressen

• Er zijn acht soa-centra met per verzorgingsgebied één coördinerende ggd.

• Informatie: www.soaaids.nl

Bijlage

Verpleegkundige diagnose voor niet-curatieve taken

• (Dreigende) gezondheidsprobleem, zoals: de reactie op een soa (angst, verwarring, boosheid, onzekerheid), consequenties bij het uitblijven van behandeling en/of gedragsverandering (lichamelijke complicaties, transmissie naar anderen) en sociale en psychische aspecten.

• Symptomen en signalen, zoals: klachten, ontwijkend gedrag en vragen over Chlamydia.

• Het ontbreken van kennis over Chlamydia en de transmissiewegen van Chlamydia trachomatis, de consequenties van de infectie op de lichamelijke gezondheid, veilig vrijen, het belang van behandeling en nacontrole en het belang van partnerwaarschuwing.

• Het ontbreken van vaardigheden wat betreft: kennis over het gebruik van condooms, het bespreekbaar maken van condoomgebruik met seksuele partner(s) en de uitvoer van partnerwaarschuwing.

• Invloed van omgevingsfactoren met betrekking tot: veilig vrijgedrag: culturele aspecten, groepsmentaliteit, opvoeding en relatie en daarnaast de beleving van soa: acceptatie, afwijzing (zowel individueel als binnen de cultuur, groep en relatie).

Verpleegkundige doelen voor niet-curatieve taken

• Het formuleren van de verpleegkundige doelen is afhankelijk van de verpleegkundige diagnoses.

• De volgende doelen zijn van belang:

• De patiënt kan aangeven wat ct -infectie is, welke consequenties de infectie kan hebben voor het lichaam en heeft inzicht in het belang van behandeling en nacontrole.

• De patiënt kan aangeven hoe een ct -infectie wordt overgedragen.

• De patiënt kan aangeven op welke manier bescherming mogelijk is tegen ct -infectie en andere soa’s.

• De patiënt heeft inzicht in eigen gedrag en de factoren die daarbij een rol spelen met betrekking tot het gebruik van condooms en kan op basis hiervan keuzes maken omtrent veilig vrijen in de toekomst.

• De patiënt heeft inzicht in het belang van partnerwaarschuwing en kan een keuze maken met betrekking tot het al dan niet laten uitvoeren daarvan.